На дом было задано написать десять неправильных армянских глаголов в повелительном наклонении. Составила табличку и написала несколько предложений с примерами употребления, чтобы дополнительно потренироваться.
Неопределенная форма глагола (инфинитив)
Перевод
Повелительное наклонение
единственное число
множественное число
ասել
сказать
ասա՛
ասե՛ք / ասացե՛ք
անել
делать
արա՛
արե՛ք
գալ
прийти
արի՛ / ե՛կ
եկե՛ք
տալ
дать
տու՛ր
տվե՛ք
տանել
отнести
տա՛ր
տարե՛ք
ուտել
кушать
կե՛ր
կերե՛ք
դնել
класть
դի՛ր
դրե՛ք
վեր կենալ
вставать
վե՛ր կաց
վե՛ր կացեք
լինել
быть
եղի՛ր
եղե՛ք
դառնալ
стать
դարձի՛ր
դարձե՛ք
Примеры предложений под катом:
Read more…
Սուտ մի՛ ասա։ – Неправду не говори! Ասացե՛ք ձեր անունը։ – Скажите Ваше имя.
Արա՛ այսպես։ – Делай вот так! Ոչինչ մի՛ արեք, ես ինքս անելու եմ։ – Ничего не делайте, я сама (сделаю).
Արի՛ մեր տուն։ – Приходи ко мне (нам) домой. Եկե՛ք հրապարակ երեկոյան։ – Приходите на площадь вечером.
Самый сильный из них, наверное, «Памятник». Фрунзик Мкртчян в нем не просто играл, он жил этой историей!
Фильм «Белые грезы» тоже заинтересовал. Причем настолько, что нашла рассказ, по мотивам которого он создан. Надо будет обязательно прочитать: Աղավնիներ – Վահան Թոթովենց («Голуби», автор Ваан Тотовенц).
Крошечный текст занял огромное количество времени, но я довольна. Во-первых, радует, что хоть чуточку могу уже высказаться (об армянской книге и на армянском языке). А во-вторых, каждое написанное на изучаемом языке предложение – это практика. И чем больше будет таких предложений, тем лучше будет мой язык.
Друзья, если где-нибудь в тексте заметите ошибку – поправляйте меня, не стесняйтесь. Именно с армянским я наконец-то поняла всю правду выражения: «на ошибках учатся».
Текст под катом.
Read more…
Անահիտ
Անցյալ շաբաթ ավարտել եմ կարդալ Ղազարոս Աղայանի “Անահիտ” հեքիաթը և այսօր ուզում եմ պատմել մի քիչ այս գրքի մասին։
Սա հեքիաթ է թագավորի որդու՝ Վաչագանի և նախրչու աղջկա՝ Անահիտի մասին։
Մի օր, երբ Վաչագանը որս էր անում, հանդիպեց մի գեղեցիկ աղջկա։ Նրա անունը Անահիտ էր։ Անահիտն այնքան էր դուր գալիս Վաչագանին, որ նա ցանկանում էր ամուսնանալ նրա հետ։
Բայց Անահիտը հարցնում է Վաչագանին, թե ի՞նչ արհեստ նա գիտի։ Եվ երբ Անահիտը լսում է, որ Վաչագանը ոչ մի արհեստ չգիտի, աղջիկն ասում է, որ չի ամուսնանա նրա հետ մինչև նա ինչ-որ արհեստ չսովորի։
Ահա այսպես սկսվում է այս հեքիաթը։ Վաչագանին և Անահիտին շատ տարբեր արկածներ էին սպասվում։ Բայց չեմ ուզում պատմել այս մասին, որ ձեզ համար նույնպես հետաքրքիր լինի կարդալ այս գիրքը, ինչպես ինձ համար էր։
Այս գիրքը ինձ շատ է դուր եկել։ Մտածում եմ, որ նա ոչ (միայն) երեխաների համար է գրել, այլև մեծերի համար։ Երեխան չի հասկանա (չի կարող հասկանալ) այն բոլոր սարսափելի բաները, որ Վաչագանը տեսել է գետնի տակ։ Կարող եմ ասել, որ երբեմն ես ինքս էլվախենում էի, երբ կարդում էի այս պատմությունը։
Ես կարդացել եմ այս գիրքը մեկ ամսում, երեկոները։ Համարյա ամեն բառ փնտրել եմ իմ բառարանում։ Սա մեծ գործ էր, բայց ես սիրում եմ կարդալ օտար լեզուներով և ինձ համար սա աշխատանք չի, այլ սիրելի հոբբի (նախասիրություն)։
Հավատում եմ, որ այս հոբբին օգնում է ինձ հայերեն սովորել։
Все-таки к армянскому языку и армянским книгам у меня всегда особое отношение. Умеют армяне так рассказать историю, что до самого сердца достает!
Про «Анаит» Газароса Агаяна я раньше практически ничего не знала. Книгу не читала, фильм и мульт не смотрела. Время от времени кто-то из моих друзей советовал почитать ее, но я все отнекивалась. Возможно, боялась, что еще не достигла нужного уровня в языке, не смогу все понять и до конца прочувствовать написанное.
Но после того, как в этом феврале прочитала сказку Агаяна «Айцатур» (вот тут про нее писала), сразу захотела узнать побольше об авторе и его произведениях. И снова промелькнуло название: «Анаит». А потом еще на одном из маркетплейсов бумажную книгу «Анаит» на армянском продавали…
В общем, это судьба, подумала я и села за изучение этой великолепной, мудрой, красиво написанной сказки.
Читала я ее 35 дней. Каждая страница (за минусом картинок) занимала примерно час времени. В книге чуть больше 50-и страниц, так что можно посчитать сколько часов у меня на это ушло.
Но, если честно, пока читала на время редко обращала внимание. Страницы со второй-третьей книга, что называется, захватила меня целиком.
В этой маленькой книге здорово соединены – ценность ремесла, значимость письменности и становление / укрепление христианства.
При этом, невероятно мощно написано! И временами страшно – жуть. По мне так, эта книга явно не для детей, дети не смогут до конца ощутить весь ужас того зла, которое одни люди могут причинять другим. (Хотя, возможно, в детстве, мы все немного по-другому воспринимаем.)
Read more…
Слов / выражений выписала много. Самые интересные:
🔹 հավատարիմ – верный, надежный, преданный (… իր հավատարիմ շունը՝ Զանգին) 🔹 ցուցամատ – указательный палец (… սկսեց ցուցամատը գորգի նախշերով սահեցնել) 🔹 այգեկութ – сбор винограда (հիմա այգեկութ է) 🔹 նախ և առաջ – прежде всего (թող նախ և առաջ մի արհեստ սովորի) 🔹 մտքում – мысленно, про себя (Ես այս ժամանակ մտքումս ծիծաղեցի, բայց…) 🔹 Թագուհին ո՜ղջ լինի – Да здравствует царица! 🔹 խելքը գլխին – рассудительный, толковый (խելքը գլխին մարդը) 🔹 ասպանդակել – пришпоривать (… և ինքն առաջ անցնելով ասպանդակեց ձին) 🔹 փափկասիրտ – мягкосердечный (Նա փափկասիրտ էր) 🔹 այր ու կին – муж и жена (մեծ ու փոքր, այր ու կին միաբերան աղաղակեցին…) 🔹 տակուվրա անել – переворачивать вверх дном, переворошить (ամեն ինչ տակն ու վրա արին)
🔹 փոքր առ փոքր – мало-помалу (սկսեց փոքր առ փոքր…) 🔹 ժամանակ առ ժամանակ – время от времени (Դու ժամանակ առ ժամանակ պետք է…) 🔹 մի առ մի – подробно один за другим (Վաչագանը հայտնեց մի առ մի, թե ինչ ու ինչ է հարկավոր)
Но пожалуй самое интересное выражение – ցորենի հոր. Если не ошибаюсь, это “пшеничная яма” или, точнее, зерновая яма. В книге даже есть небольшое описание: «Դա շինված էր ցորենի հորի պես. վերևից սկսել էին փորել ժայռը, և որքան ցած էին իջել, այնքան լայնացրել էին, և այս կերպով միապաղաղ քարի մեջ շինել էին մի ստորերկրյա գմբեթաձև ընդարձակ սրահ։»
Надеюсь посмотреть на них вживую, когда в следующий раз буду в Армении. ;)
И не удержусь, приведу заключительную фразу Газароса Агаяна. Как бы я хотела в наши дни о ком-то что-то подобное сказать, или хотя бы подумать.
«Նա մեր գետերը ծածկեց լաստերով ու կամուրջներով, մեր ծովերն ու լճերը՝ նավերով ու նավակներով։ Նա մեր դաշտերը ողողեց ջրանցքներով ու առուներով, մեր քաղաքներն ու գյուղերը՝ սառն աղբյուրներով։ Նա մեր սայլերին հարթ ճանապարհներ տվավ, մեր գութաններին՝ ընդարձակ երկիր։ Նա կործանեց դժոխքը և մեր աշխարհը շինեց մի եդեմական դրախտ։ Կեցցե՜ Անահիտը, կեցցե՜ հավիտյան»։ – Ղազարոս Աղայան
____ Начала читать: 1 марта 2025 Закончила читать: 4 апреля 2025 Моя оценка: 5/5
Читаю сейчас книгу на польском, а там одна бабулька попросила приготовить ей лепешки из картошки. Вроде ничего особенного, но мне прямо интересно стало, как будет называться это блюдо на самых любимых моих языках:
🇷🇺 Картофельные оладьи (драники) 🇵🇱 Placki ziemniaczane 🇺🇦 Деруни (тертюхи, пертушаники, бульбаники и др.) 🇧🇾 Дранiкi 🇺🇲 Potato pancakes 🇪🇦 Tortitas de patata (kartoffelpuffer) 🇫🇷 La galette de pommes de terre 🇮🇹 Le frittelle di patate 🇦🇲 Կարտոֆիլի յուղաբլիթ
Ես գիրք կրծող եմ։ Սիրում եմ կարդալ օտար լեզուներով։ Հիմա կարդում եմ հայերեն Ղազարոս Աղայանի «Անահիտ» հեքիաթը։ Շատ լավ, հետաքրքիր հեքիաթ է, ինձ շատ է դուր գալիս:
В поезде “Минск-Москва” время бежало быстрее, чем в его брате-наоборот три дня назад. Возможно потому, что сегодня было чуть теплее. И если “туда” по дороге в Минск я больше читала, то “обратно“, возвращалась в Москву, в основном налегла на видео-лекции по армянскому, белорусскому и другим языкам. Отмечу лучшие:
Read more…
Прослушала еще одну замечательную лекцию 🇧🇾 от Марии Игнатенко (первую – см. тут). Разобралась немного в отличиях тарашкевицы (классическая орфография, лексика более польская) от наркомовки (официальная орфография). Отличное выступление, как всегда. Спасибо!
И вторая лекция – от Татьяны Крюковой про грабар. 🇦🇲 Грамматика у него и правда захватывающая! Я не лингвист, но языки, языкознание мне очень интересны. Узнала много нового из теории лингвистики, наскриншотила кучу табличек. Буду разбираться.
По условию задания, надо было написать о свадьбе. Любой свадьбе. Своей собственной, друга, родственника – не важно. Главное – рассказать об этом более-менее связно, пытаясь выкрутиться именно с тем набором слов и грамматики, которые знаем. Итак.
Իմ հարսանիքը
Ին հարսանիքը քսաներեք տարի առաջ էր՝ երկու հազար երկու թվի աշնանը։ Իմ ամուսինը (այդ ժամանակ՝ փեսան) և ես նոր էինք վերջացնել Անասնաբուժական ակադեմիա և ունեցել ենք քիչ փող։ Բայց մենք չէինք ուզում, որ մեկը մեզ օգներ և արել ենք մեր հարսանիքը մեր ձեռքերով։ Մենք պատրաստել ենք շատ տարբեր կերարուրներ, հրավիրել ենք շատ հյուրեր՝ բոլոր մեր ընկերներին ու ծնողներին, որ կարողացել են գալ։ Հարսանիքում շատ երաժիշտություն, ծիծաղ, ծաղիկներ կային։ Հիշում եմ, որ մեր հարսանիքից հետո իմ ամուսնու ծնողները (հատկապես մայրը) ասել են, որ ամեն ինչ շատ է դուր եկել։ Մտացում եմ, որ ինձ համար ու իմ ամուսնու համար սրանք եղել են ամենալավ բառերը:
Первая книга, которую прочитала на армянском в этом году. Называется она «Հայ ժողովրդական հեքիաթներ» (Армянские народные сказки). Содержит 16 сказок известных армянских писателей: Ованеса Туманяна, Стефана Зорьяна, Атабека Хнкояна и Газароса Агаяна.
Составитель Ваган Абрамян (прошу прощения, если ошиблась с переводом фамилии, в оригинале она Վահագն Աբրահամյան), проделал отличную работу. Я с таким удовольствием читала сказку за сказкой – сама себе удивлялась! А когда голова совсем уставала от перевода, я тут же переключилась на потрясающие иллюстрации, они здесь почти на каждой странице. Посмотришь на них, полистаешь книжку, и с новыми силами вперед – читать и учиться.
Первую сказку читала, наверное, месяц. С остальными дело пошло быстрее. Особенно понравилась последняя, сказка Газароса Агаяна «Այծատուր». Долго думала, как передать название, но так ничего и не смогла подобрать. Лучшее, что выходит – «козой-данный», хотя это, конечно, совсем не годится, сама понимаю. Так что, пусть останется «Айцатур» – именно так сказка называется в русском варианте. Эта история о юноше, росшим без родителей, а еще о злодее-купце, его сообразительной дочери, и потрясающем везении.
Побольше бы таких историй, честное слово! С ними и время проходит максимально с пользой, и язык быстрее учится.
Последние слова в сказке отличные: … ուրիշի համար հոր փորողն ինքը կընկնի նրա մեջ – кто роет яму другому, сам в нее попадет.
Ну а теперь, небольшой такой набор слов/словосочетаний, которые встретились в книге и зацепили мое внимание:
Read more…
Չոր-Չորստան, Քար-Քարստան – вымышленные страны (в детских сказках), Страна Сухая и Страна Камней (Հեռու է նա, պետք է գնալ Չոր-Չորստան, Քար-Քարստան…) հալվում-մաշվում – страдать, похудеть от грусти, (я бы сказала еще – зачахнуть, но не до конца уверена) օրեցօր – с каждым днем, изо дня в день (… օրեցօր ավելի է հալվում-մաշվում) սիրտը բացել – излить душу (թագավորը սիրտը բացեց ու պատմեց…) ճամփաբաժան – распутье, перепутье, развилка (… հասան համփաբաժանի. ճանապարհը երեք մասի էր բաժանվում) հուր-հավիտյան – на веки вечные, навсегда, навечно (այս երրորդը դժվար ճամփա է, սրանով ով գնաց, հուր-հավիտյան կգնա…) չոփի պես տկլոր – (если не ошибаюсь, здесь) гол как сокол (… վերջը, չոփի պես տկլոր ընկավ խորասան) շունչը փչել – испустить дух (… ընկավ գետնին ու շունչը փչեց) հեծնել – садиться/сесть верхом (… ձի հեծավ ու ճամփա ընկավ) հայկական գամփռ – гампр (Тот самый гампр! Так вот как он пишется!) (… երկու սպիտակ գամփռ շներ հարձակվեցին) մնաս (մնաք) բարով – счастливо оставаться, прощай (Արին մնաս բարով արեց բոլորին ու ճանապարհ ընկավ…) մատը կծել – удивиться (Թագավորը մատը կծեց ու հարցրեց...) մեղք գալ – пожалеть, сжалиться (Հացթուխի մեղքը եկավ, ծառա վերցրեց նրան) վրա պրծնել – (здесь) накинуться, напасть (… վրա պրծնում և ուտում անխելք աղքատին) բաց թողնել – отпускать, упускать (Բաց թող ինձ, բարի մարդ…) գոնե – (здесь) хоть (Գոնե անունդ ասա…) դու մի ասա – оказывается (Դու մի ասա՝ հնուց այդ պատի մեջ…) աչքերը չորս անել – вытаращить глаза, смотреть/глядеть во все глаза (… աչքերը չորս է անում խելոք եղբայրը) ունեցած-չունեցած – имущество, добро (… ունեցած-չունեցածս կտամ մրան) հարցուփորձ անել – расспрашивать, расспросить (Հարցուփորձ է անում, թե ով է…) ծոցը դնել – положить за пазуху (Այծատուր նամակը ծոցն է դնում…) գլխի ընկնել – догадаться, сообразить (Այստեղ մարդը գլխի է ընկնում, որ…)
Еще одна ценная фраза: «ո՞ր քամին է քեզ բերել» – «каким ветром тебя занесло/принесло». Интересно, что так говорят и армяне, и русские тоже.
Участвую во флешмобе. Записала ролик для школы армянского языка “Сасна тун”, где учусь уже 8 месяцев.
Моя любимая учительница Еразик Левоновна Арутюнян написала такой красивый текст! Я немного добавила от себя и вот что получилось:
Ես Կասսեսինովա Եկատերինան եմ։ Ես ռուս եմ, զոոինժեներ, անասնաբույժ։ Մեծ ոգևորությամբ և քնքշանքով սովորում եմ հայերեն։ «Սասնա տուն» դպրոցի մթնոլորտը ջերմ է և տրամադրող։ Մենք անընդհատ զգում ենք ճանաչման հրճվանք։ Ես սկսել եմ կարդալ հայերեն գրքեր և շատ ուրախ եմ, որ կարող եմ արդեն կարդալ ու հասկանալ մի քիչ։
Записывать видео на телефон без штатива, без нормального звука и света – тот еще челлендж. Но, учитывая, что это первый мой флешмобовский опыт, надеюсь, получилось неплохо.
